Onze voeten zijn staande in uw poorten o Jeruzalem

Dag allemaal,

Eindelijk was het dan zover. Vandaag ben ik in Jeruzalem geweest en mocht ik alles met eigen ogen zien…Zoals jullie wellicht weten, komt bovenstaande titel uit ps. 122. Dit is regelmatig in mijn gedachten geweest toen ik daar mocht zijn. En daarbij moest ik mezelf meer dan eens even in mn arm knijpen, of het allemaal wel echt was.
Maar ik zal bij het begin beginnen.

Inmiddels zijn we al weer bijna een week verder bij het verslag van volgende week. Ook nu weer hartelijk bedankt voor alle lieve berichtjes en mailtjes e.d. Dit gaat gelukkig sneller dan de post. Sommige post doet er meer dan 2 maanden over… Maar ik heb vandaag gezien waar onze postbus is, dus ik weet waar ik moet gaan kijken;)!

Ik heb heerlijk gewerkt en voel me helemaal thuis hier. De dagen gaan steeds sneller. Dat is best jammer, maar ook een goed teken;)
Maandag zijn we naar Ramalah geweest. Dit is de hoofdstad van het Palestijnse gebied. Een behoorlijk grote stad. Alleen de weg er naar toe was al bijzonder. Midden door de woestijn over al die bergen. Je moet hier echt geen hoogtevrees hebben. De druk op je oren is net als in het vliegtuig. We daalden van ong. 900 meter boven zeeniveau naar zeeniveau… Dus dit was een behoorlijk eindje. De rit duurde meer als een uur, maar was zeker de moeite waard! Er zijn een aantal foto’s van. We hebben hier even gewinkeld…. Ik heb mn eerste lap stof binnen, dus ik kan naaien;)!

Dinsdag zijn we even naar Bethlehem geweest om de overige benodigdheden te halen. Het is echt geweldig dat je met 20 min. lopen in Bethlehem bent. Ik kan het soms nog niet geloven…

Maar vandaag was het echt de grote dag;)! Samen met de Duitse vrijwilligster (die eigenlijk niet mocht i.v.m. het stempel op het visum) heb ik geprobeerd om door het checkpoint te komen. Gelukkig hoefden ze onze paspoorten niet eens te zien. We zagen er betrouwbaar genoeg uit;)! Verder hebben we geen controle gehad, dus konden we rustig uitstappen bij de Jaffapoort. Allereerst zijn we naar het postkantoor gelopen. Hier kunnen we onze post brengen, maar ook de post voor Jemima ophalen. Voordat je er in gaat wordt je eerst gecontroleerd op wapens. Het is vergeleken bij de postkantoren in Nederland echt nog ouderwets. Iedereen zit op stoeltjes te wachten tot ze aan de beurt zijn.

Vanhier zijn we naar de winkel van ds. Ben Zvi gelopen. Hier is elke zaterdagmorgen een dienst van een Messiasbelijdende gemeente. Als ik straks op zaterdag vrij ben, hoop ik hier ook heen te gaan.
Toen de Klaagmuur. Tenminste, daar waren we naar toe op weg. Maar Romy kwam op het idee om via de stadsmuur van de oude stad te gaan. En dan niet er langs, maar er over heen. Dus dat hebben we maar gedaan. Het is ong. een uurtje met alle tussenstops en foto’s. Maar ik heb nog nooit zoveel trappen gelopen op 1 dag. Het waren behoorlijk hoge treden dus dat is slecht voor de knieën. Maar het was een geweldige ervaring. Je kunt zover kijken. En uiteindelijk waren we dan toch bij de Klaagmuur.
Ik had verwacht dat de muur veel groter zou zijn, maar eigenlijk was het maar een klein stukje. Desalniettemin was het een geweldige ervaring om daar te zijn. Op de foto’s kunnen jullie er een klein stukje van zien.

Van daar zijn we door de winkelstraatjes van de Oude stad gelopen. Dit was ook mooi. Ik heb er zoveel plaatjes van gezien en nu liep ik er zelf. We kwamen uiteindelijk bij de Opstandingskerk. Hier hebben de oude stenen gezien onder de kerk, die gebouwd zijn in de tijd van Herodus. Ook hebben we de toren beklommen. Het was wel even pittig, maar het uitzicht was zeker de moeite waard. Je kon over heel Jeruzalem kijken en nog veel meer plaatsen. In de verte kon je zelfs Jordanië zien liggen. Ook kon je daar kijken in de richting van Golgotha en de Olijfberg.

We zagen ook leuke terrasjes en omdat het inmiddels 2u geweest was, zijn we naar een dakterras toegegaan om daar een kopje soep te eten. Vanaf dit terras keken we naar de Olijfberg. Ook op de foto zie je de vele graven. Hier zijn allemaal mensen begraven die verwachten dat Jezus daar terug zal komen en die daar vlak bij willen zijn.
Ondanks alle verhalen vond ik het heel bijzonder om dit te zien. In je gedachten zie je hoe de Bijbelse geschiedenissen ongeveer hebben plaatsgevonden, zoals bijv. de Hemelvaart. Je ziet voor je hoe de discipelen daar stonden en hun Meester nastaarden in de lucht. De gedachten en gevoelens die er dan zijn, zijn niet in woorden te beschrijven.

Eigenlijk moeten jullie gewoon allemaal hierheen komen om het te zien en te beleven.
Op dit terras bespraken we ook de situatie rondom Israel. De steeds terugkerende dreiging, die je nu ziet in de hoeveelheid soldaten met de geweren op de schouders. En de helikopter die telkens controlerondes vliegt boven de stad. En om dan aan het eind ook maar te besluiten met dezelfde psalm: bidt om de vrede van Jeruzalem (Israel). Het gebed blijft nodig. Ook voor dit land en dit volk, de beminden om der vaderen wil!

Vanuit dit prachtige land allemaal het beste toegewenst!
Een hele hartelijke groet voor iedereen!