Goede tijden worden goede herinneringen...

Lieve allemaal,

Of ik het nu geloof of niet, maar het is echt mijn laatste dagje hier in dit prachtige land... Na een laatste weekend in Nazareth ben ik gisteren afgetrokken naar het Noorden, naar het plaatsje Nahariyya. Het is ontzettend mooi hier, maar ook ontzettend warm... Rond de 35 graden, met een luchtvochtigheid van 70%. Maar ik las op het weerbericht dat het in Nederland niet veel koeler zal zijn als ik terugben...

Gisteren heb ik voor het eerst de Middelandse Zee gezien, geroken, en ook geproeft. Pfoe, wat is dat zout zeg. Je moet na 5 minuten het water weer uit om al dat zoute water even te mengen met gewoon water oid. Maar het is wel lekker om met dit warme weer in het water te zijn. De temperatuur van het water is rond de 20 graden, dus je hoeft er niet aan te wennen... En het is maar een klein strandje hier, dus er zijn bijna geen mensen...

Ik verblijf hier in een klein guesthouse van een Engels echtpaar... Ontzettend leuk! Ik weet niet hoevaak ik al my darling genoemd ben, maar het is erg gezellig. Alleen het engels is soms lastig... Hoezo lastig na een half jaar;)! Nou ja, als mensen echt engels Engels praten, dan zijn ze soms bijna niet te volgen... Maar over het algemeen gaat het prima!

Ik ben net terug van een bezoekje aan Akko. Een prachtig havenplaatsje hier 10 minuten vandaan... Althans, 10 minuten met de trein... Dat was ook een hele belevenis trouwens. Met de trein. Je wordt helemaal gecontroleerd en je moet je kaartje goed bewaren, want je hebt het zelfs nog nodig als je het station weer afmoet... Tsja, t is goed bewaakt hier. Er zijn niet zoveel verschillende treinen in Israel, maar het treinverkeer is wel beter geregeld dan in Nederland...! We kunnen heel veel van Israel leren;)!

En ja, dan is het straks nog even naar het strand, morgenochtend ontbijten en dan met de trein naar het vliegveld en met het vliegtuig naar Holland. Niet te geloven dat ik hier een half jaar geweest ben. Het was voor mij als 6 weken.
Het voelt een beetje dubbel. Ik kijk er ontzettend naar uit om familie, vrienden, collega's, bewoners en alle andere lieve mensen weer te zien. Maar ik laat hier zoveel achter. Niet alleen mensen, waar er een aantal vrienden van zijn geworden, maar ook een ontzettend mooi en rijk land, met al z'n zon- en schaduwkanten. De liefde voor Israel is niet in woorden uit te drukken... Ik ben hier mn hart verloren, en ik heb het nog niet weer terug gevonden;)! Het zal moeilijk zijn, maar k denk dat jullie me daar allemaal wel een beetje over heen zullen helpen!

Ik plaats hier geen foto's meer bij, want ik weet niet waar de stekker is... Maar jullie zijn welkom om de foto's te komen bekijken! Als je maar wel eerst even belt;)!
Ik wil jullie allemaal bedanken! Voor het meeleven, voor alle berichtjes, voor alle steun en warmte, ook in periodes dat het even moeilijk was. Het was fijn om te weten dat er zoveel mensen zijn die met je meeleven. En dat maakt de momentjes van gemis, minder erg! En voor mij was het ook heerlijk om af en toe even wat dingetjes van me af te schrijven. Al was het nog geen kwart van alle indrukken en van alles wat ik gezien heb.

Ik wil een ieder alle goeds toewensen.
Kol Toev, Lehietra-ot!

Shalom!