De schoonheid van de Schepping

Gods Macht en Trouw

Als wij hier zien, de prachtige natuur.
De warme zon, die schittert als een vuur.

De maan een helder schijnend licht
die vaak de donk’re nacht verlicht.

De sterren flonkerend aan de hemel
Verlichtende het aards gewemel.

De bergen die zo hoog oprijzen
En ons de goede kant opwijzen

Maar daarbij ook de diepe dalen
Waar we zo vaak in kunnen dwalen.

De velden vol met mooie bloemen
De dieren, die hun Schepper roemen.

Ja, alles toont Gods Almacht groot,
Die Zijne schepping niet verstoot.

De Hoge God, Die alles schiep
Die alles hier tot leven riep.

Bestuurt het nog, met Zijne Hand
In zee en lucht, ook in elk land.

Hij zorgt, voor alles wat Hij ziet,
Al zien wij dat als mensen niet.

Een zucht ontsnapt ’t verwondert hart
En tegelijk geeft het ook smart.

Hoe vaak verlaten wij Die God,
En luisteren niet naar Zijn gebod.

Verlaten Hem, Die ook óns schiep.
Die in ons leven zo vaak riep.

Ja, Hij roept nog, nog is het tijd.
Hoe spoedig komt de eeuwigheid!

Gedenk dan heden nog Die God,
Uw Schepper, leef naar Zijn gebod.

Vraag Hem om schepping in uw hart,
Gewis, dan krijgt u diepe smart.

Maar zal God, op Zijn tijd doen zien
Dat Hij het ziet, ’t is geen misschien.

Hij zal het tot verblijden maken
Hij zal ook altijd blijven waken.

En op Zijn tijd, de beste tijd.
Neemt Hij u op in heerlijkheid.

Daar is het niet te vergelijken
Met alles waar u hier mocht kijken.

Daar zult u wonen, volmaakt rein,
En God zal Alles in allen zijn.