Eindelijk (bijna) een visum!
Door: Jennie Kloppenburg
Blijf op de hoogte en volg Jennie
03 Juni 2013 | Palestina, Bayt Lāhyā
Lieve allemaal,
Als ik dit nieuwe verslag mag schrijven is het alweer 3 juni! Wat gaat de tijd ontzettend snel! En naarmate het einde van deze 6 maanden in zicht komt, lijkt het ook wel steeds sneller te gaan...
Er ligt een drukke maand voor de boeg. Omdat onze Duitse vrijwilligster is vertrokken, hebben we nu 1 collega te weinig en dat betekent dat we allemaal best veel zijn ingepland. Maar dat betekent ook dat ik nu eindelijk een normaal rooster heb. Het nadeel daarvan is weer dat ik veel te vaak moet kijken wanneer ik ook al weer moet werken;)!
Tsja, mijn visum! Het is een lange weg geweest, maar afgelopen maandag was eindelijk mijn werkvergunning binnen. Op naar de ambassade (denk ik;) om mijn visum aan te vragen. Eindelijk heb ik nu papieren waarmee ik kan reizen. Ik heb het vandaag al even uitgeprobeerd en gelukkig lieten ze me gewoon gaan. Als het goed is, is eind deze week mijn visum klaar. Maar aangezien ik nog steeds in Israël ben, kan het ook wel volgende week worden;)!
Om mijn werkvergunning heb ik een nieuwe naam gekregen. Ik heet nu: Jennie Albert Kloppenburg. Een hele eer voor mijn vader denk ik;)! Maar voor jullie blijf ik gewoon Jennie hoor;)!
Afgelopen weekend was een rustig weekend, hier in Beit Jala. Vorig weekend mocht ik weer bij de fam. Dekker in Nazareth verblijven. Het was goed om hier weer te zijn en 'alle' mensen weer te ontmoeten. Ik voel me daar thuis en het is altijd goed om 'thuis' te zijn! Als alles doorgaat, hoop ik woensdag weer een dagje te gaan, omdat de vertegenwoordiger van de Nederlandse staf, die nog steeds hier in Jemima is, dan waarschijnlijk naar Nazareth hoop te gaan. En voor juli staat er nog een weekendje gepland. Maar dat zal voorlopig wel echt de laatste zijn. Helaas...
Nu eerst nog maar concentreren op het werk! Ik heb het gelukkig nog steeds naar mijn zin en we zijn met elkaar druk bezig met het verzamelen van ideeën om fondsen te gaan werven voor Jemima. Maar dat zal wel iets worden, voor als ik weer terug mag zijn in Nederland.
Het is een gek idee dat straks mijn laatste rooster al weer wordt gemaakt voor hier en dat het rooster voor D.V. Augustus in Nederland al weer bijna klaar ligt. Het zal echt omschakelen worden. Omschakelen in kleine dingen en in grote dingen. Weer mogen verwachten dat iedereen op tijd komt;)! Het toiletpapier weer door het toilet kunnen spoelen. Op elk moment van de dag warm water. Maar ook, en dat misschien wel vooral, de mogelijkheid om 'even' naar Jeruzalem te gaan, of een weekendje naar Nazareth. Optrekken met je vrienden, die je hier gekregen hebt! Ik zal het gaan missen.
Net zo, als dat ik nu mijn familie en vrienden in Nederland mis! Daarom kijk ik er ook zeker naar uit om weer terug te komen en iedereen weer te zien en te spreken. Maar het leven zal niet meer zo zijn, als dat het was! Ik weet nu waar ik altijd van gedroomd heb, en die droom is helaas nog niet over. Maar goed, we weten niet wat de toekomst brengt! Ik heb nog 58 dagen om te genieten van dit prachtige land en van al die lieve mensen hier! En wie weet wat er in de toekomst nog mag komen!
Ik heb ook nog 58 dagen om alles te verzamelen wat ik nog nodig heb, voordat ik weer terugga naar Nederland. De mooie herinneringen, maar ook de mooie spulletjes die ze hier hebben! En dat zijn er een heleboel. Helaas zal ik me toch weer aan de 23 kilo moeten houden!;)
Wat ik ook nog wil doen, opnieuw, is iedereen bedanken voor de mailtjes, kaartjes en andere reacties die ik mocht krijgen! Het is altijd weer een verrassing wat er komt! Zelfs de vrouwenvereniging van Genemuiden! Erg leuk om van jullie een kaartje te krijgen!
Ik wil jullie allemaal het allerbeste toewensen. Weet dat ik, ook hier in Israel, veel aan jullie denk!
Een lieve groet,
Als ik dit nieuwe verslag mag schrijven is het alweer 3 juni! Wat gaat de tijd ontzettend snel! En naarmate het einde van deze 6 maanden in zicht komt, lijkt het ook wel steeds sneller te gaan...
Er ligt een drukke maand voor de boeg. Omdat onze Duitse vrijwilligster is vertrokken, hebben we nu 1 collega te weinig en dat betekent dat we allemaal best veel zijn ingepland. Maar dat betekent ook dat ik nu eindelijk een normaal rooster heb. Het nadeel daarvan is weer dat ik veel te vaak moet kijken wanneer ik ook al weer moet werken;)!
Tsja, mijn visum! Het is een lange weg geweest, maar afgelopen maandag was eindelijk mijn werkvergunning binnen. Op naar de ambassade (denk ik;) om mijn visum aan te vragen. Eindelijk heb ik nu papieren waarmee ik kan reizen. Ik heb het vandaag al even uitgeprobeerd en gelukkig lieten ze me gewoon gaan. Als het goed is, is eind deze week mijn visum klaar. Maar aangezien ik nog steeds in Israël ben, kan het ook wel volgende week worden;)!
Om mijn werkvergunning heb ik een nieuwe naam gekregen. Ik heet nu: Jennie Albert Kloppenburg. Een hele eer voor mijn vader denk ik;)! Maar voor jullie blijf ik gewoon Jennie hoor;)!
Afgelopen weekend was een rustig weekend, hier in Beit Jala. Vorig weekend mocht ik weer bij de fam. Dekker in Nazareth verblijven. Het was goed om hier weer te zijn en 'alle' mensen weer te ontmoeten. Ik voel me daar thuis en het is altijd goed om 'thuis' te zijn! Als alles doorgaat, hoop ik woensdag weer een dagje te gaan, omdat de vertegenwoordiger van de Nederlandse staf, die nog steeds hier in Jemima is, dan waarschijnlijk naar Nazareth hoop te gaan. En voor juli staat er nog een weekendje gepland. Maar dat zal voorlopig wel echt de laatste zijn. Helaas...
Nu eerst nog maar concentreren op het werk! Ik heb het gelukkig nog steeds naar mijn zin en we zijn met elkaar druk bezig met het verzamelen van ideeën om fondsen te gaan werven voor Jemima. Maar dat zal wel iets worden, voor als ik weer terug mag zijn in Nederland.
Het is een gek idee dat straks mijn laatste rooster al weer wordt gemaakt voor hier en dat het rooster voor D.V. Augustus in Nederland al weer bijna klaar ligt. Het zal echt omschakelen worden. Omschakelen in kleine dingen en in grote dingen. Weer mogen verwachten dat iedereen op tijd komt;)! Het toiletpapier weer door het toilet kunnen spoelen. Op elk moment van de dag warm water. Maar ook, en dat misschien wel vooral, de mogelijkheid om 'even' naar Jeruzalem te gaan, of een weekendje naar Nazareth. Optrekken met je vrienden, die je hier gekregen hebt! Ik zal het gaan missen.
Net zo, als dat ik nu mijn familie en vrienden in Nederland mis! Daarom kijk ik er ook zeker naar uit om weer terug te komen en iedereen weer te zien en te spreken. Maar het leven zal niet meer zo zijn, als dat het was! Ik weet nu waar ik altijd van gedroomd heb, en die droom is helaas nog niet over. Maar goed, we weten niet wat de toekomst brengt! Ik heb nog 58 dagen om te genieten van dit prachtige land en van al die lieve mensen hier! En wie weet wat er in de toekomst nog mag komen!
Ik heb ook nog 58 dagen om alles te verzamelen wat ik nog nodig heb, voordat ik weer terugga naar Nederland. De mooie herinneringen, maar ook de mooie spulletjes die ze hier hebben! En dat zijn er een heleboel. Helaas zal ik me toch weer aan de 23 kilo moeten houden!;)
Wat ik ook nog wil doen, opnieuw, is iedereen bedanken voor de mailtjes, kaartjes en andere reacties die ik mocht krijgen! Het is altijd weer een verrassing wat er komt! Zelfs de vrouwenvereniging van Genemuiden! Erg leuk om van jullie een kaartje te krijgen!
Ik wil jullie allemaal het allerbeste toewensen. Weet dat ik, ook hier in Israel, veel aan jullie denk!
Een lieve groet,
-
03 Juni 2013 - 15:32
Sanneke:
Leuk Jen!
Mooi en goed verhaal om blij van te worden!
We zien er hier zeker naar uit je in Rhenen te ontmoeten!
Hou je haaks!
Zet ze aant werk voor een mooi visum..;)
Tot mails!
Liefs en all the best,
San -
04 Juni 2013 - 09:11
Ton En Willemien:
Hoi Jennie
Wat een mooi verslag weer,ja nu gaat het hard,geniet nog van de tijd die je daar nog bent.
We zien uit naar je terug komst
Groetjes Ton en Willemien
Knuffel van Nienke -
04 Juni 2013 - 13:26
Jouke En Geraldine:
Ha Jennie,
nou, dat is dan nog 57 dagen genieten!
En hard werken, nu je extra wordt ingepland...
Heb je al woonruimte in Nl?
Wij zijn blij dat je terug komt hoor, die bolussen liggen ons maar aan te kijken in de diepvries; moeilijk om daar af te blijven! :-)
Sterkte nog met alles en hartelijke groeten,
Jouke & Geraldine -
06 Juni 2013 - 14:17
Dinie Bekendam :
Hallo Jennie
Ik merk nu al aan je schrijven dat je alles daar zult gaan missen.
Straks zit je weer in de hektiek van Nederland maar ook dat heeft wel zijn bekoring .
We wensen je nog een fijne tijd toe ,en veel zegen op je werk.
Hartelijke groet
Tante Dinie en oom Albert -
14 Juni 2013 - 16:06
Jennita:
Hee jennie,
Mooi verslag weer, goed om te lezen!!
Fijn van je visum zeg!
Geniet er nog ff van he, ik ben je alweer aan het inroosteren:)
Toch wel fijn hoor dat je snel weer terug komt!:)
Liefs jennita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
