Shalom/Salaam Mister President

Lieve allemaal,

Het is al weer bijna eind maart. Opnieuw een maand waarin veel gebeurd is! En het einde van de maand wil ook zeggen dat ik hier al weer bijna 2 maand ben. De tijd vliegt werkelijk en gelukkig heb ik het hier nog steeds naar mn zin! Zometeen ga ik hier de tijd een uurtje vooruit zetten… Gelukkig kan ik morgen ook een uurtje later beginnen, dus dat maakt niet zoveel uit. Wel apart dat het zometeen hier 2u later is dan in Nederland en dat duurt dan 2 dagen…

Waarschijnlijk heeft een ieder het wel in de krant gelezen: Obama bezoekt Israel!
Wij vonden het heel spannend;)! Dan ben je Israel en komt de president van Amerika op bezoek. We konden het uiteraard niet laten om te gaan proberen, hem te zien te krijgen. Helaas was dit niet mogelijk, want alle wegen rond de route waren gesloten. We hadden geen enkele kans om hem te zien.
Daarom hebben we maar geprobeerd om ons op een andere manier te vermaken. We hebben een bezoek gebracht aan Bethanie. De plaats waar Martha, Maria en Lazarus woonden en waar ook het graf van Lazarus schijnt te zijn. Uiteraard lijkt het niet meer op de plaats zoals het vroeger was. Boven het graf van Lazarus is ook een moskee gebouwd. Je moet een lange trap naar beneden en dan kun je door een heel laag, smal tunneltje het graf in. Ik heb het maar niet geprobeerd, want ik was bang dat ik vast kwam te zitten;)!
Rondom dit graf en het huis was een mooie tuin. We hebben ons hier prima vermaakt met al die verschillende bloemen en fonteintjes etc. En aangezien het stralend mooi weer was, was alleen lopen al heerlijk.
Toen we de tuin verlieten, kwamen we weer in de grote stad. Het is echt een stad. Veel verkeer en veel mensen. Maar net buiten de poort van de ‘graftuin’ stond ook iets anders. Namelijk: een dromedaris! Uiteraard leuk om te zien! Maar ja, als je even blijft kijken, laat de verzorger je heus niet staan. Ik moest met de dromedaris op de foto! Even een kusje;)! Maar ja, dat was niet genoeg, toen moest ik er ook nog op. Want ik had het nog nooit gedaan…
Pfff. Nou, het is niet gelijk mijn favoriete bezigheid, maar het was toch wel leuk om een rondje te rijden. Alleen het op en afstappen is wat lastiger. Het lijkt me leuk om eens een wat langere rit te maken… Dan kun je er een beetje aan wennen!

Op donderdag zou Barack Obama naar Ramalah gaan. We hebben geprobeerd om daar er nog iets van mee te maken, maar ook daar was alles helaas afgesloten. Op vrijdag in Bethlehem hebben we het maar niet eens meer geprobeerd…
Wel zijn we naar het badwater Bethesda geweest. Al hoewel er van het badwater niet veel meer te zien is, maar je kunt wel de ruines zien van wat het eens was. En er zijn nog 2 waterpoelen te zien, die gebruikt werden voor drinkwater e.d. We liepen langs de kerk en de priester wilde laten zien dat hij ook Duits kon spreken (tegen Romy). Toen vroeg ik hem of hij ook Nederlands kon. En ja hoor. Hij wenste me netjes (alvast) welterusten;)! Helaas was het daar toen nog een beetje te vroeg voor;).

Ik heb al een aantal plaatsen mogen bezoeken, zowel in Palestina als in Israel. Nu ben ik eindelijk ook in de oude stad van mijn huidige woonplaats geweest. De Old City of Beit Jala. Nooit geweten dat dit plaatsje zo uitgebreid was. Na een wandeling van 1,5 u, had ik het meeste wel gezien. Het is een prachtig dorpje, met veel huizen, maar ook veel natuur. U kunt hier op de foto’s iets van zien.
Het is wel iets anders als een rondwandeling door Achterberg. Ook al pak je de Rhenense berg er dan bij. Het is ook in Beit-Jala berg op, berg af… Maar na 8 weken ben ik daar wel een beetje aan gewend… De Rhenense berg is straks voor mij maar een klein heuveltje;).

De afgelopen weken ben ik op nieuw een aantal keren naar Jeruzalem geweest. 2 keer had dit een minder leuke reden. De moeder van 1 van de bewoners van Jemima lag in het ziekenhuis. Zij had een hersentumor en is hier aan geopereerd. Samen met Tineke en deze bewoner ben ik naar het ziekenhuis in Jeruzalem geweest om haar te bezoeken. Ik heb alleen een foto gemaakt van de buitenkant, maar het is werkelijk niet te vergelijken bij de ziekenhuizen in Nederland. Al denk ik dat ze het hier nog aardig voor elkaar hadden. Het is een Arabisch ziekenhuis en het is mooi om te zien hoe sociaal de mensen voor elkaar zijn. In ieder geval binnen de eigen familie. Als er iemand ziek is, is de hele fam. Bij elkaar om elkaar tot steun te zijn en voor elkaar te zorgen. Zowel praktisch als financieel. Daar kunnen wij echt een voorbeeld aan nemen. Het gezin van deze moeder had geen extra hulp. 3 van de 4 kinderen zijn gehandicapt en kunnen niet/nauwelijks voor de moeder zorgen. De jongste is elke dag de hele dag aan het werk om het financiële plaatje rond te krijgen. Hij is net 22. Er is dus niemand beschikbaar om bij de moeder te zijn en haar eten te geven e.d. Gelukkig doen de zusters en de familie van haar kamergenoten dit wel, maar het geeft je wel een machteloos gevoel als je daar bij staat en je kunt niets doen. Ze zijn nu bezig om te proberen haar naar een revalidatiecentrum aan de Arabische kant te brengen, zodat er misschien vanuit Jemima wat steun kan worden gegeven. Vanuit de fam. Is dit niet mogelijk. Maar het duurt allemaal behoorlijk lang.

Inmiddels hebben we ook een bezoek gebracht aan de Joodse markt in Jeruzalem. Hier was ik nog niet geweest;)!. Het is heerlijk om hier rond te lopen. Al die geuren van verse specerijen, gerookte vis, groenten en fruit en nog veel meer… En net buiten de markt, hebben ze zowaar een Macdonald. Het mag er dan in het Hebreeuws opstaan, maar het was echt!… Uiteraard hebben we gelijk maar even gekeken of het een beetje weg had van de Nederlandse Macdonald…;)

Tussen mijn werkuren door, had ik nog niet zoveel dingen te doen… Uiteraard het bezoeken van mooie dingen, maar dat kun je niet elke dag doen.
Maar sinds vorige week donderdag heb ik mijn breiwerkje;)! Er kwam visite vanuit Werkendam en zij brachten het voor me mee. Het was gezellig en leuk om weer even bij te praten over Nederland!

Het is al wat later op de avond als ik dit reisverslag plaats, maar dat komt omdat we vanavond Cedermaaltijd gehad hebben. Dit is een maaltijd die behoort bij het Joodse 7-dagen-durende Pesachfeest. We zijn gisteravond druk geweest om alles voor te bereiden en vanavond hebben we dit met ong. 30 mensen gevierd. We hebben zoveel mogelijk de Joodse traditie gevolgd met de Pesachliederen en andere gebruiken. Op de foto’s kunnen jullie er iets van zien. Het was bijzonder om dit mee te maken, juist ook in dit land, waar alles heeft plaatsgevonden en waar je toch ook nog wat van terug kunt vinden.

Net na ons bezoek aan de grafkerk, kreeg ik de Israëlbode vanuit Nederland! Het was bijzonder dat er juist een artikel in stond over Golgotha. En niet de plaats van de grafkerk, maar de plaats waar het Arabische busstation nu is…
Aangezien we afgelopen week naar het busstation gingen, heb ik goed gekeken en inderdaad kon je daar de berg zien. Niet een gewone berg, maar een berg met 2 ogen, een neus en een mond. Oftewel lijkend op een hoofdschedel. Vlak hierachter is een graftuin. Ik heb er veel over nagedacht en gelezen, maar als ik alles bij elkaar breng, zegt mijn gevoel dat dit inderdaad de plaats moet zijn geweest. Temeer omdat deze berg een stukje is van de berg Moria. Maar mijn gevoel kan natuurlijk verkeerd zijn. Toch straalt deze plaats wel meer uit dan de grafkerk, met al het bijgeloof wat daar te zien is. Maar ook voor deze plaats is waar, wat het artikel ook beschreef: je hoeft deze plaats niet te bezoeken, want HIJ is hier niet! En het geeft je ook niets, als je er mag zijn. Hooguit wat gevoel en een veelheid van gedachten.

Een Goede Vrijdag en Gezegende Paasdagen toegewenst!